Nieuws & Kennisupdates

• 30/12 - Blog: Goede voornemens voor 20…
• 11/11 - Resultaten GROZUtrecht
• 10/08 - Summerschool GezondNL: Overtui…
• 05/08 - Summerschool GezondNL: Onderne…
• 04/08 - Summerschool GezondNL: Werkvor…
• 01/08 - Summerschool GezondNL: Leiders…
• 05/01 - Gids over gemeenschapskracht


Agenda



Kennisnetwerk

Werkmodellen
Draaiboeken
Zelfevaluatie
Publicaties


Serviceorganisatie

Projectenbank
Opleidingen
Implementatie
Smart Services


Deel deze pagina via:

De wijkcoöperatie

Door Anja van der Aa

Tegelijkertijd met de ingang van de decentralisaties werd ik plotsklaps full time mantelzorger voor de periode van een jaar. Over mijn full time én jarenlange part time mantelzorgervaringen kan ik een vuistdik zwartboek schrijven. Ik besloot anders en werd een actieve bewoner in mijn eigen wijk. Keurig zoals dat tegenwoordig in het kader van goed burgerschap, doe-democratie of participatiesamenleving, dé maatschappelijke norm want woorden van onze premier én koning, wordt verwacht. Hieronder staat deel 8 van mijn lotgevallen als actieve bewoner.

Op werkbezoek naar Taiwan en Brazilië is leuk, maar het echte werk gebeurt natuurlijk in de wijk. Geen sinecure, want daar wemelt het van organisaties die zich allemaal inzetten voor bewoners, veelal in de rol van patiënt of cliënt. In mijn wijk zien bewoners door de bomen het bos niet meer en wordt de roep om één wijkorganisatie steeds luider.

Wij, als bewonersinitiatief, voelden ons geroepen om de boodschap aan organisaties in de wijk over te brengen dat er meer samenhang en samenwerking nodig zijn. De meeste organisaties reageerden opgelucht of begripvol. De reactie vanuit een organisatie was wonderlijk:  "Wie vertegenwoordigen jullie want er zijn ook andere bewonersinitiatieven?"

Mijn wedervraag was hoe zij hun wijkplan maken, benieuwd waarom ze dit signaal niet hadden gehoord. Wij waren in ieder geval niet benaderd. Andere bewoners dan? Ook niet, er was iemand van het regionale stafbureau langsgekomen en die had een van de medewerkers geïnterviewd. Dat was allemaal in een mooi wijkplan gestopt en naar de gemeente gestuurd.

Ik ben de medewerker van deze organisatie dankbaar voor zijn eerlijkheid, want het werd direct duidelijk dat we ons representatief moeten organiseren. En omdat in mijn stad de wijkraden binnenkort worden afgeschaft, bleef er maar een mogelijkheid over: een wijkcoöperatie. De meest ondernemende en democratische rechtsvorm die we maar konden vinden.

Eerste stap was te gaan kijken bij andere voorbeelden in het land. Austerlitz, een dorpje in de buurt van Zeist met een gemeenschap van 1.500 bewoners, waar maar liefst 40 procent van het dorp lid is van de coöperatie. Bijna alle zorg- en welzijnsdiensten worden zelf georganiseerd. Inmiddels zijn ook het dorpscafé overgenomen en laten bewoners zelf zorgwoningen bouwen.

In Limburg kwamen we in contact met dorpscoöperaties die de wijkverpleging zelf organiseren, een vurige wens van de huisartsen in mijn wijk. Deze dorpscoöperaties hebben daartoe contracten met zorgverzekeraars VGZ en CZ gesloten. De thuiszorgmedewerkers krijgen een half A-viertje met kwaliteitseisen en verder wordt hen verteld vooral hun hart te volgen.

De meeste inspiratie vonden we  in Apeldoorn Zuid bij een buurtcoöperatie die op een vergelijkbaar schaalniveau werkt als de omvang van onze wijk: zo’n 30.000 bewoners. Deze coöperatie werkt met betaalde bewoners als buurtassistent die vragen van bewoners in de buurt verbinden met andere bewoners, heeft een buurtacademie, een werkleerbedrijf en een expertisecentrum voor gezondheidsbevordering en participatie. We waren diep onder de indruk van de zichtbaarheid en impact.

Na deze kennismaking is er veel kennis met Apeldoorn Zuid uitgewisseld en hebben werkbezoeken over en weer plaatsgevonden. Ook andere bewoners uit onze wijk raakten overtuigd. Stimulerend was ook dat in een andere wijk van mijn stad door bewoners een wijkcoöperatie werd opgericht.

Met steun van de gemeente konden we in onze eigen wijk aan de slag. Eerst een grote wijkbijeenkomst en daarna direct beginnen met het bieden van praktische dienstverlening: klussen, tuinieren, boodschappen doen, wijkvervoer regelen etc. We kregen alleen maar blijdschap en bevestiging vanuit de wijk. 

Ook belangrijk: steun in de zin van nieuwe bestuursleden, coördinerende bewoners, zeer bereidwillige sociaal ondernemers, vrijwilligers, studenten etc. Binnen een half jaar is een enorm hulppotentieel aangeboord.

Dinsdag is het zover. Dan wordt onze wijkcoöperatie formeel opgericht. Mijn wijk is klaar voor de toekomst!

Dit is deel 8 van een reeks blogs Dat kunnen wij wel! over mijn ervaringen als actieve bewoner.



Sociale infrastructuur van de Gezonde Wijk

Werk mee aan het organiseren en het borgen van een infrastructuur van de gezonde wijk
voor en door gezondheidsbewuste inwoners en professionals.